"Het internet maakt in potentie van iedereen een boef" schrijft Sanne Roemer in View on Slideshare. Daar heeft ze vast een punt en dat in een tijd waarin de biechtstoel is afgeschaft. Maar iemand een lekker hapje voorhouden, waarvan je niks mag eten, zo stevig sta ik niet in mijn schoenen.
Eerlijk gezegd heb ik me nooit echt afgevraagd of ik een stukje tekst of een foto, die ik goed kon gebruiken, niet mocht knippen en plakken. Wat ik tegenkom op internet is vrij om te gebruiken. Soms lukt dat niet, krijg ik een plaatje niet groter of kleiner, dan is het zo opgemaakt dat de persoon of organisatie het gebruik niet wil vrijgeven. Dat was mijn gedachten gang.
Maar na nogmaals lezen, begrijp ik dat het meer gaat om informatie van een ander op een eigen website te plaatsen. Of teksten van iemand anders in een eigen publicatie te gebruiken en te publiceren. Nu is mijn vraag, is dit stelen en ben je een dief, of is het een dankbaar gebruik maken van en is het een vorm van 'samen delen'. Ten allen tijde is het correct en netjes om toestemming te vragen. Of is het melding maken van gebruik al voldoende? Samen delen betekent wel, dat men er samen van op de hoogte moet zijn.
Eigenlijk heb ik niet echt een mening over de regels van copyright op web 2.0. Bij 'officiële' publicaties lijkt het mij heel onverstandig om afbeeldingen en teksten van internet te halen, zonder toestemming te vragen. Bovendien ook heel onprofessioneel.
Wat ik verder van Ding 27 geleerd heb is het icoontje van de Creative Commons licentie, het tekentje dat ik vaak bij foto's zie en me nooit afgevraagd heb waar dat voor staat. Ik heb via het uitgebreide zoekformulier van de fotosite Flickr veel prachtige foto's gezien. Heel bruikbaar voor in bijvoorbeeld reisgidsen. Wat staan er trouwens veel 'onzin' foto's bij. Zouden de mensen op de plaatjes wel weten dat iedereen ze kan bekijken? Bij die foto's stond geen cc-teken. Die stond ook niet bij die ene foto van bibliotheek Workum, een foto die ik gemaakt heb. Wat mij betreft mag die wel geplaatst worden op een Workumer kalender. Daar hoeft geen toestemming voor gevraagd, ik zou me heel trots voelen.
Tot slot: richting bibliotheekklant wacht ik nu op een vraag over (gratis) informatie online, over wat wel- en niet mag.
Ik ben benieuwd!
Hier zou je wel een leuke discussie over kunnen houden, maar de strekking van het verhaal is wel duidelijk. Ik bezondig mij er ook aan, maar ik zet nu wel vaak een bronvermelding onder iets wat ik op internet vind en bijv. op de wiki plaats.
BeantwoordenVerwijderenhet is wel goed om je bewust te zijn dat je niet alles wat online staat, ook automatisch mag kopieren. Gr. Janneke