Ding 31 - Mash-ups

Ik begin maar meteen met mijn grote favoriet, en dat is Amersfoort op de kaart. Ergens in april werden Alice Booij en ik uitgenodigd door de mensen van Warkums Erfskip om te vertellen over het HIP (Historisch Informatie Punt) en over het werk van Alice, als streekarchivaris van de gemeente Súdwest Fryslân. Het werd een heel boeiende avond. Dit kwam met name door de presentatie van Alice over wat zij voor de gemeente doet (o.a. voor de HIP's in de bibliotheken). Ze vertoonde de site Amersfoort op de kaart. Alle aanwezigen waren zo enthousiast over hoe dat er uit ziet! Kan dat ook zo bij ons, was de grote vraag. Alice vertelde, dat zij hier druk mee bezig is en dat ze hoopt dit ook te realiseren hier in onze gemeente. Dat dit een mash-up heet, lees ik nu in Ding 31.
Ik heb nu ook weer uitgebreid genoten van al die plekken in Amersfoort. En ook ben ik in Londen geweest met tubejp.co.uk. Leuk om zo te reizen, zowel naar andere landen, maar ook terug in de tijd.
Op de historiekaart.nl  verschijnt nu iets over verzekeringen en Brandgrens navigator is uit de lucht. Het is te merken dat ik één van de laatsten ben die nog met dit Ding bezig is. Maar het geeft ook aan hoe alles wat er digitaal gebeurd leeft en in beweging is.
Ik heb weer veel opgestoken van deze verdiepingen.
De reden dat ik bij de laatsten hoor betekent niet dat het mij niet interesseert.
Ik zie uit naar het vervolg.
Tige tank.

Ding 30 Google books en E-books

Het is vandaag 2 december en vandaag wil ik mijn blogbericht afmaken. Twee weken terug ben ik hier al mee begonnen, las Ding 30 en ging kijken in Google books. Ik vond er niet veel aan, ik vond het saai en ging verder zoeken naar E-books. En zo stuitte ik op onderstaand bericht, wat me heel blij maakte.
Bibliotheken gaan meer dan 5.000 ebooks aanbieden
14 Nov. 2013 |   stichting.bibliotheek.nl
  
In januari 2014 starten bibliotheken met het op groteschaal uitlenen van ebooks. Daarvoor kopen zij nu licenties in voor het tijdelijk beschikbaar stellen van ebooks. Door een samenwerkings overeenkomst met VBK passeren bibliotheken de grens van 5.000 ebooktitels. Eerder dit jaar sloten de bibliotheken al een contract met uitgever WPG, toen was het vooruitzicht nog 2.000 titels. In middels zijn van alle grote uitgevers toezeggingen ontvangen en nog steeds melden nieuwe uitgevers zich aan. Dit maakte Diederik van Leeuwen, directeur Stichting Bibliotheek.nl, bekend tijdens het KNVI congres in Nieuwegein. De eerste drie maanden van 2014 kunnen alle leden van de Bibliotheek vrijelijk een keuze maken uitdeze collectie van minimaal 5.000 ebooks. Vanaf april 2014 moet voor recentere titels bovenop het reguliere lidmaatschap betaald worden. Deze titels maken onderdeel uit van het ebookpluspakket.

En wat me opvalt bij deze laatste Dingen is, dat alles al ingehaald is door de tijd of dat de tijd al uitwijst hoe snel de digitale ontwikkelingen elkaar opvolgen.
(Zo ook met bovenstaande stukje, een paar dagen later was het op onze eigen site geplaatst.:) )

Wat ik verder tegenkom is het artikel van Mark Deckers over het OCLC-rapport: Perceptions of libraries:
76% van mensen die getroffen zijn door de crisis gaf aan minder Dvd's en boeken te kopen. 75% van deze groep - en lid van de bibliotheek - gaf aan meer boeken en Dvd's te gaan lenen in plaats van te kopen.
Toch hebben  we daar in de praktijk niet veel van gemerkt en blijven het aantal leden en uitleningen dalen. Misschien dat we volgend jaar veel ebooks gaan uitlenen en wie weet komen er nieuwe ebookplus-leden bij. Is het dan ook mogelijk om alleen een ebook lidmaatschap af te sluiten?

Vorige week donderdag (28-11-2013) stond onderstaande artikel in de LC:
Internet van toekomst begrijpt alles

Internet beschikt nog maar over een fractie van de mogelijkheden van het web van de toekomst. Over een paar jaar begrijpt internet zijn eigen inhoud, stelt Jacopo Urbani, en maakt Google de huisarts overbodig.

Amsterdamse wetenschappers werken aan intelligent netwerk
(SEBASTIAAN VAN DE WATER)
De charmes van een Nederlandse medestudente deden Jacopo Urbani naar

Nederland verhuizen, maar eenmaal hier werd de Italiaanse computerexpert

voor een tweede keer verleid: door het onderzoek van de Vrije Universiteit in

Amsterdam naar de toekomstige ontwikkelingen van internet, het semantische

web. Urbani ontving onlangs een NWO-beurs om dit onderzoek voort te zetten.

"Het huidige web kent een groot probleem”, stelt Urbani.

,,Computers begrijpen niet wat er op internet staat. Als jij met een zoek-

machine op het woord ‘jaguar’ zoekt, krijg je een lange lijst met links naar

websites waar dat woord op voorkomt, maar de zoekmachine heeft geen idee

wat ‘jaguar’ betekent. Zoek je een roofdier of een luxe auto? Hij kent het

verschil niet.” Onze taal, met al zijn metaforen, zegswijzen en onregel-

matigheden, is voor computers veel te ingewikkeld. Het idee achter het

semantische web is om de informatie op internet zo te structureren en te

categoriseren dat computers leren begrijpen wat al die informatie betekent.

Vervolgens kunnen ze nieuwe redeneringen maken. Urbani illustreert het

met een simpel voorbeeld. ,,Op mijn persoonlijke website staat dat ik ben

geboren in Italië. Op de site van de VU staat dat ik werkzaam ben op de

VU. Tik in de toekomst in Google mijn naam in, en je zult lezen dat ik een

migrant ben. Terwijl geen mens die informatie ooit op internet heeft ge-

plaatst.” Google heeft het dan zelf beredeneerd. Zoekmachines zullen in

staat zijn om impliciete informatie te achterhalen met alle gevolgen van dien

voor de privacy. Facebook-oprichter Mark Zuckerberg stelde onlangs al

dat het tijdperk van privacy voorbij is. Urbani vindt het een interessante

kwestie. ,,Het idee dat een repressieve overheid alles vanje teweten kan

komen is eng. Aan de andere kant kan een grenzeloze informatiestroom

het informatiemonopolie van een dictatuur ondermijnen. Dit zijn echter

politieke kwesties. Wij als wetenschappers creëren slechts nieuwe

mogelijkheden.” Die nieuwe mogelijkheden zijn voor een gedeelte al

werkelijkheid geworden. Apple, IBM en Google gebruiken de technologie

nu al. Tik op Google de naam van een beroemd persoon in en rechts

verschijnt een kader met beredeneerde informatie. Het werkt nog niet

foutloos, want het blijkt ingewikkeld om feitelijk juiste informatie te on-

derscheiden van onjuiste informatie. Urbani verwacht dat we binnenkort

allemaal zo’n eigen kader krijgen. ,,En over vijf jaar zal Google op

jouw vraag niet meer reageren met een lijst met links, maar met échte

antwoorden. Op elk gebied.”

 

Google books zal ook een onderdeel zijn van al deze ontwikkelingen. 

Als de onderzoekers in bovenstaande artikel al aangeven dat de huisarts in de toekomst

overbodig wordt, hoe komt het dan met de bibliotheek?

Vast- en zeker ook overbodig.

 

 

  

Ding 29 - mobiel internet

Mobiel internet, we kunnen er niet meer zonder. Tenminste ik niet. Was het voorheen even controleren of ik mijn sleutels bij me heb, nu controleer ik ook of m'n i-Phone wel in mijn tas zit. En dat is niet in de eerste plaats omdat ik gebeld kan worden, maar meer als 'eerste hulp bij', om even iets te checken: juiste route, buienradar, laatste nieuws, whatsapp , QRreader, noem maar op. Maar ook even een titel toevoegen in de app van Boekensalon, of een boek zoeken bij Lees dit boek of een bibliotheeksite zoeken in de app de Bibliotheek (Helaas komen daar nog geen bibliotheken uit Friesland op voor). Maar wat een mogelijkheden op de i-Phone of de tablet, ik geniet ervan.

De andere kant van deze vooruitgang is toch ook wel mijn zorg over het voortbestaan van de bibliotheek in de huidige vorm. Ooit ontstaan als openbare leeszaal om ook de arbeidersklasse de mogelijkheid van lezen en zich ontwikkelen te bieden. In de loop der tijd uitgegroeid tot waar we nu staan, in het digitale tijdperk. En zo rijst bij mij de vraag of er nog wel een bibliotheek in de huidige vorm nodig is. Onze drie speerpunten van 'lokaal netwerken', 'assortiment' en 'onderwijs' kunnen best anders worden ingevuld en heeft de bibliotheek, in mijn beleving,  hierin geen toegevoegde waarde meer. Leesbevordering richting onderwijs kan best anders georganiseerd, net zoals lokaal netwerken en op het digitale vlak biedt de bibliotheek ook weinig. Deze taken kunnen best wel ondergebracht  worden bij de gemeenten, zoals dat per 2015 ook bij jeugdzorg gaat gebeuren.
En waarom schrijf ik nu zo'n negatief stukje, vraag ik me af. Ik denk dat het komt omdat we deze week activiteiten in bibliotheek Makkum hebben vanwege haar 50-jarig bestaan. Ik sprak met een plaatselijke historicus over het ontstaan van de bibliotheek in Makkum. "Er was hier een kast met boeken bij de RK parochie en nog één in een ruimte van het NUT in een dorpslokaal", vertelde hij.
Ik dacht toen aan de 'huiskamer' die misschien in IJlst komt, ook weer een kast met boeken en thats it. Terug bij af. En zo kom ik bij dit ding 29 en schrijf ik dit stukje.

En in december heb ik mijn eigen boekenkast weer op mijn tablet van de vakantiebieb-app. En die komt dan toch wel even van de bibliotheek!!!

Ding 28

Sinds 18 augustus 2011, de datum dat Janneke Ding 28 plaatste, heeft crowdsourcing en crowdfunding zich in een snel tempo voortgezet.  Ook in het bedrijfsleven worden via crowdfunding tegenwoordig nieuwe initiatieven gefinancierd. Zien geldschieters een bedrijfsplan zitten, dan kan er via crowdfunding gestart worden. Veel mensen die bij de bank nul op hun rekwest  kregen, ontwikkelen zo nieuwe initiatieven en helpen mee aan een stukje werkgelegenheid.
Bij Sellaband kreeg de Belg Gabriel Scar genoeg 'believers' achter zich en kreeg zo bekendheid. Daar hoor ik niet bij, want zijn muziek is niet mijn smaak. Maar ik vind het wel fantastisch dat jonge muzikanten zo wel de gelegenheid krijgen om zichzelf op de kaart te zetten.
En wat is Kickstarter ook een bijzonder iets. Ik genoot van de saxofoonmuziek van Tineke Postma uit Sondel (!) en Greg Osby uit de USA. Tineke vertelt dat ze zo nieuwe wegen inslaat. Eigenlijk valt Kickstarter onder goede doelen, omdat  degenen die geld geven dat niet doen als investeerders die rendement verwachten, maar om te helpen een project te realiseren.
Bij het lezen over #durftevragen raakte ik wat in de war. Gaat dit nu over crowdsourcing of over crowdfunding, vroeg ik me af. Een plek voor inlichtingen of een plek voor hulp? Zou ik hier terecht kunnen voor ondersteuning om een actie op touw te zetten? En vervolgens een oproep om met een actie mee te doen via Twitter? In het actiegroepje van Otjiruze (Namibië) zal ik voorstellen om het uit te proberen.
Nu ik heel veel gelezen heb over deze 'crowds' en me verbaas over de vele mogelijkheden van werving, vraag ik me af of er ook kansen liggen voor de bibliotheek. Kan onze organisatie ook financieel ondersteund worden door crowdfunding? Nu de overheid zoveel bezuinigd op het bibliotheekwerk, moeten we andere bronnen aanboren.
En dan nog even over crowdsourcing. De kans is aanwezig dat de bibliotheek van Workum gaat verhuizen en zal worden ondergebracht in het voormalig gemeentehuis. In de kelders van dit gebouw bevindt zich het gemeentearchief van Nijefurd. Wij van de bibliotheek zouden een tal vrijwilligers kunnen werven die de informatie uit dit archief gaan digitaliseren, gaan crowdsourcen. Als tegenprestatie hoeft onze organisatie dan geen huur te betalen en doet de gemeente aan crowdfunding:).
Tot slot las ik het artikel op frankwatching: Het toverwoord is wederkerigheid. Wat goed om mensen zo bij  elkaar te brengen. Met nog een keer een heldere uitleg over crowds. Al doorklikkend kwam ik op deze site terecht bij sollicitatie. Zullen we daar Ding 32 van maken? Handig en praktisch voor de komende maanden.

Ding 27

"Het internet maakt in potentie van iedereen een boef" schrijft Sanne Roemer in View on Slideshare. Daar heeft ze vast een punt en dat in een tijd waarin de biechtstoel is afgeschaft.  Maar iemand een lekker hapje voorhouden, waarvan je niks mag eten, zo stevig sta ik niet in mijn schoenen.
Eerlijk gezegd heb ik me nooit echt afgevraagd of ik een stukje tekst of een foto, die ik goed kon gebruiken, niet mocht knippen en plakken. Wat ik tegenkom op internet is vrij om te gebruiken. Soms lukt dat niet, krijg ik een plaatje niet groter  of kleiner, dan is het zo opgemaakt dat de persoon of organisatie het gebruik niet wil vrijgeven. Dat was mijn gedachten gang.
Maar na nogmaals lezen, begrijp ik dat het meer gaat om informatie van een ander op een eigen website te plaatsen.  Of teksten van iemand anders in een eigen publicatie te gebruiken en te publiceren. Nu is mijn vraag, is dit stelen en ben je een dief, of is het een dankbaar gebruik maken van en is het een vorm van 'samen delen'.  Ten allen tijde is het correct en netjes om toestemming te vragen. Of is het melding maken van gebruik al voldoende? Samen delen betekent wel, dat men er samen van op de hoogte moet zijn.
Eigenlijk heb ik niet echt een mening over de regels van copyright op web 2.0. Bij 'officiële' publicaties lijkt het mij heel onverstandig om afbeeldingen en teksten van internet te halen, zonder toestemming te vragen. Bovendien ook heel onprofessioneel.
Wat ik verder van Ding 27 geleerd heb is het icoontje van de Creative Commons licentie, het tekentje dat ik vaak bij foto's zie en me nooit afgevraagd heb waar dat voor staat. Ik heb via het uitgebreide zoekformulier van de fotosite Flickr veel prachtige foto's gezien. Heel bruikbaar voor in bijvoorbeeld reisgidsen. Wat staan er trouwens veel 'onzin' foto's bij. Zouden de mensen op de plaatjes wel weten dat iedereen ze kan bekijken?  Bij die foto's stond geen cc-teken.  Die stond ook niet bij die ene foto van bibliotheek Workum, een foto die ik gemaakt heb. Wat mij betreft mag die wel geplaatst worden op een Workumer kalender. Daar hoeft geen toestemming voor gevraagd, ik zou me heel trots voelen.
Tot slot: richting bibliotheekklant wacht ik nu op een vraag over (gratis) informatie online, over wat wel- en niet mag.
Ik ben benieuwd!

Ding 26 - Privacy en veiligheid

Het is ondertussen een gegeven, dat alles wat er op internet geplaatst wordt, door anderen gelezen kan worden. Ook al is het goed beschermd en afgesloten, dan nog zullen hackers toegang vinden om bij informatie te komen. Mij maakt dat niet zoveel uit. De informatie die ik plaats op facebook en mail mogen gelezen worden. Ik denk wel, dat de mail die ik via planet.nl plaats beter beschermd is dan die via gmail.com.  In het wereldwijde internet gebeuren en met vertrouwelijke gegevens tot op hoog niveau, blijkt in de praktijk, dat ook deze beveiliging doorbroken kan worden. Regelmatig lezen we hierover in de krant. Zoals nu met Snowden en eerder met Julian Assange van Wikileaks. Ik beschouw deze mensen als klokkenluiders die geheime informatie naar buiten brengen en zo de wereld een inkijkje geven, wat er zoal op topniveau in het geheim plaatsvindt. Zo worden er praktijken naar buiten gebracht die het daglicht misschien niet kunnen velen. De keerzijde hiervan is, dat er eigenlijk geen informatie meer veilig is. Als liefhebber van het lezen van spannende boeken, was de Millenniumtrilogie voor mij een eyeopener. (Lezen is ook een onderdeel van mijn bibliotheekwerk :) en mijn grootste hobby).
Wat ik er zelf van merk is, dat ik een weblog aan wilde maken alleen voor team Midden, dit niet mogelijk bleek te zijn. De weblog berichten konden zo eenvoudig in Google gevonden worden, dat we deze keuzemogelijkheid hebben laten vallen. We werken nu met een teammidden@bswf.nl account. Wat saaier, maar wel goed beschermd, naar wij hopen.
En wat ik zelf ontdekte op mijn Phone, is dat alle verjaardagen van mensen die ik op Facebook heb, automatisch geplaatst zijn in de agenda van mijn telefoon. Ook ontdekte ik een paar weken terug, dat de activiteit van een presentatie van een elektrische auto op mijn Facebook, ook geplaatst stond in dezelfde agenda. Dat stoort me dan weer wel. Ik wil me niet verplicht voelen om verjaardag berichtjes- of kaarten te sturen. En heb ik belangstelling voor één- of andere demonstratie, plaats ik de activiteit zelf we in mijn agenda.
Wat heb ik nu geleerd: wees heel voorzichtig met de informatie die je plaatst, want over mijn schouder heen wordt meegekeken.

Ding 25 Screencasting

Wat een goede manier om zo instructiefilmpjes te maken! Waarom gaan we screencasting niet inzetten op de pc's in de bibliotheken. Een filmpje over hoe je een Twitteraccount aanmaakt, een filmpje over het gebruik van de catalogus, een filmpje over zoeken naar informatie en waar je op moet letten en ga zo maar even door. In Ding 24 worden een heel aantal items genoemd die met Mediawijsheid te maken hebben en welke rol bibliotheken hierin kunnen spelen. Ik denk, dat screencasting hiervoor een heel goed middel is om zo de informatie en uitleg onder de aandacht van onze klanten te brengen.  We gaan dit ook heel goed promoten naar onze klanten. Let wel: onze klanten. Zo krijgen we meer betalende leden en voor de mensen is een lidmaatschap van de bibliotheek veel goedkoper dan een cursus. Toch?
Ik moet er wel bij zeggen, dat ik niet de geschikte persoon ben om zo'n filmpje te maken. Het heeft niet voor niks zo lang geduurd voordat ik dit berichtje op mijn weblog plaatste. 'k Was alleen maar aan het oefenen, oefenen en uitproberen :)